Dominikanin, publicysta, duszpasterz inteligencji, rekolekcjonista. Był dyrektorem wydawnictwa „W drodze”. Autor wielu programów telewizyjnych z cyklu „Rozmowy w drodze”, tłumaczy z czeskiego, publikuje w prasie świeckiej i katolickiej. Przez dwie dekady  prowadził dominikańską Fundację „Ponad Granicami” im. św. Jacka Odrowąża w Lublinie. W tymże mieście prowadził cykl spotkań „Ponad Granicami”, a także „Debaty Dwóch Ambon”. Związany m.in. z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w rodzinnym Poznaniu. Zaangażowany w ruch ekumeniczny, dialog z innymi religiami, a także w dialog społeczny, związany z ruchem „Lednica 2000”. Jest członkiem rady Teatru Starego w Lublinie i Festiwalu Stolica Języka Polskiego w Szczebrzeszynie. Jest członkiem kapituły nagrody im. Zbigniewa Hołdy oraz nagrody im. Jerzego Turowicza. Prowadzi na YouTube swój kanał: otwarta brama. Autor wielu książek i publikacji.

Wybitny aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, dyrektor naczelny Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. Przez Gustawa Holoubka, Tadeusza Łomnickiego i Zbigniewa Zapasiewicza został w 1990 uznany za jednego z trzech największych polskich aktorów dramatycznych po 1965.

Absolwent historii sztuki, Krajowej Szkoły Administracji Publicznej oraz Integracji Europejskiej. Politolog. Muzeolog. Wydawca. Publicysta. Był pracownikiem administracji samorządowej oraz gremiów eksperckich. Były dyrektor Muzeum w Gliwicach, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Ziemi Śląskiej w czeskiej Opavie. Prowadzi Wydawnictwo „Azory”. Autor wielu publikacji, artykułów. Niedawno ukazała się książka Jego autorstwa pt. Puste krzesła: historie Żydów ze Śląska, a także wydanie albumowe Gliwiczanie w fotografii odświętnej. Portret mieszkańców Gleiwitz. Laureat licznych konkursów i nagród.

Publicysta, dziennikarz, wykładowca akademicki, pisarz, dyplomata, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, współpracował z czasopismami drugiego obiegu. Były konsul generalny Rzeczpospolitej w Nowym Jorku i ambasador w Tajlandii, Birmie, na Filipinach. Twórca sztuk teatralnych, scenariusza filmowego, eseista i felietonista, autor licznych publikacji książkowych, w tym powieści. Uhonorowany wieloma odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski.

Historyk literatury, krytyk literatury i kultury polskiej, eseista, publicysta, antropolog kultury, redaktor czasopism i serii wydawniczych. Profesor nauk humanistycznych. Profesor w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim i Akademii Teatralnej w Warszawie. Był redaktorem tygodnika „Literatura”, członkiem Związku Literatów Polskich. Jest Członkiem licznych towarzystw i gremiów naukowych, polskich i międzynarodowych. Autor i współautor wielu publikacji, książek i podręczników, współautor scenariusza do filmu fabularnego pt. Sceny dziecięce z życia prowincji . Napisał i opracował m.in. Stanisław Brzozowski – kształtowanie myśli krytycznej , Etos lewicy. Esej o narodzinach kulturalizmu polskiego, Przedwiośnie czy potop. Studium postaw polskich w XX wieku, Wyobraźnia antropologiczna, Rodzinna Europa po raz pierwszy, Toast na progu. W 2015 jego książka Stanisław Brzozowski. Postawa krytyczna. Wiek XX została nominowana do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego oraz do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii eseistyka. Laureat m.in. nagrody PEN-Clubu im. Jana Strzeleckiego, dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike.

Profesor. Historyk literatury romantycznej, dziennikarz, eseista oraz tłumacz z języka francuskiego. Od 1984 roku mieszka w Paryżu, gdzie pracował m.in. w Radio France International. Wcześniej pracował w Radio Wolna Europa. Publikował eseje w „Rzeczpospolitej” i „Gazecie Wyborczej”. W cyklu „Paryskie pasaże” profesor Rutkowski oprowadza nas po stolicy Francji, widzianej okiem historyka literatury.